Okres rozbiorów

Encyklopedia PWN

socjol. koncepcja religii, oprac. 1967 przez amer. socjologa, R.N. Bellaha, wyróżniająca publiczny aspekt religii uprawomocniający porządek społ.;

rusyfikacja na ziemiach polskich w XIX w.,

polityka rządu rosyjskiego prowadzona w okresie zaborów w celu wpojenia rosyjskiej kultury oraz świadomości narodowej ludności zamieszkującej ziemie zajęte w wyniku rozbiorów Polski; panował pogląd, że dialekty języków białoruskiego i ukraińskiego są regionalnymi odmianami języka rosyjskiego, wyznawcy prawosławia oraz katolicyzmu obrządku greckiego są Rosjanami, ludność polska, litewska i żydowska zaś powinna przyjąć język, kulturę i religię Rosjan.

skarbowość,

ekon. termin oznaczający finanse publiczne, a ściślej ich część określaną jako budżet państwa.

Ukraina. Sztuka.

uniwersytet

[łac.],

najstarszy, a zarazem podstawowy typ europejskiej wielowydziałowej wyższej uczelni, mającej prawo nadawania stopni naukowych i łączącej funkcje dydaktyczne (kształcenie najwyżej kwalifikowanych kadr zawodowych i pracowników nauki) z funkcjami naukowymi (prowadzenie prac badawczych).

Wilno, Vilnius Wymowa